५.७३
दीर्घेष्वमी नियमिताः पटमण्डपेषु निद्रां विहाय वनजाक्ष! वनायुदेश्याः ।
वक्त्रोष्मणा मलिनयन्ति पुरोगतानि लेह्यानि सैन्धवशिलाशकलानि वाहाः ॥
सञ्जीविनीटीका (मल्लिनाथः) दीर्घेष्विति॥ हे वनजाक्ष नीरजाक्ष! वनं नीरं वनं सत्त्वम् इति शाश्वतः। दीर्घेषु पटमण्डपेषु नियमिता बद्धा वनायुदेश्या वनायुदेशे भवाः। पारसीका वनायुजाः इति हलायुधः। अमी वाहा अश्वा निद्रां विहाय पुरोगतानि लेह्यान्यास्व्नाद्यानि सैन्धवशिलाशकनलानि। सैन्धवोऽस्त्त्री सितशिवं माणिमन्थं च सिन्धुजे इत्यमरः। वक्त्रोष्मणा मलिनयन्ति मलिनानि कुर्वन्ति। उक्तं च सिद्धयोगसंग्रहे-पूर्वाह्णकाले चाश्वानां प्रयाशो लवणं हितम्। शूलानाहविबन्धघ्नं लवणं सैन्धवं वरम् ॥ इत्यादि ॥
छन्दः वसन्ततिलका [१४: तभजजगग]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८९१०१११२१३१४
दी र्घेष्व मीनियमि ताःपट मण्ड पेषु
नि द्रांवि हायवन जाक्षव नायु दे श्याः
व क्त्रोष्म णामलिन यन्तिपु रोग तानि
ले ह्यानि सैन्धवशि लाशक लानि वा हाः
तभजजगग
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.