२.३४
अलं महीपाल! तव श्रमेण प्रयुक्तमप्यस्त्रमितो वृथा स्यात् ।
न पादणेन्मूलनशक्ति रंहः शिलोञ्चये मूर्च्छति मारुतस्य ॥
सञ्जीविनीटीका (मल्लिनाथः) अलमिति॥ हे महीपाल! तव श्रमेणालम्, साध्याभावाच्छ्रमो न कर्तव्य इत्यर्थः। अत्र गम्यमानसाधनक्रियापेक्षया श्रमस्य करणत्वात्तृतीया। उक्तं च न्यासोद्द्योते-न केवलं श्रूयमाणैव क्रिया निमित्तं करणभावस्य । अपि तर्हि गम्यमानापि इति। अलं भूषणपर्याप्तिशक्तिवारणवाचकम् इत्यमरः (अमरकोशः ३.३.२६७ ) । इतोऽस्मिन्मयि। सार्वविभक्तिकस्तसिः। प्रयुक्तमप्यस्त्त्रं वृथा स्यात्। तथा हि-पादपोन्मूलने शक्तिर्यस्य तत्तथोक्तं मारुतस्य रंहो वेगः शिलोञ्चये पर्वते न मूर्च्छति न प्रसरति ॥
छन्दः उपेन्द्रवज्रा [११: जतजगग]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८९१०११
अ लंम ही पालत वश्र मेण
प्र युक्त म प्यस्त्रमि तोवृ था स्यात्
न पाद णे न्मूलन शक्ति रं हः
शि लोञ्च ये मूर्च्छति मारु तस्य
जतजगग
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.