सञ्जीविनीटीका (मल्लिनाथः)
मतङ्गेति॥ अवलेपमूलाद्गर्वहेतुकात्। अवलेपस्तु गर्वे स्याल्लेपने द्वेषणेऽपि च इति विश्वः। मतङ्गस्य मुनेः शापान्तमङ्गजत्वमवाप्तवानस्मि। मां प्रियदर्शनस्य प्रियदर्शनाख्यस्य गन्धर्वपतेर्गन्धर्वराजस्य तनूजं पुत्रम्। स्त्त्रियां मूर्तिस्तनुस्तनूः इत्यमरः। तन्वादेर्वा (अष्टाध्यायी ३.१.७९ ) इत्यूङिति केचित्। प्रियंवदं प्रियंवदाख्यमवेहि जानीहे। प्रियं वदतीति प्रियंवदः। प्रियवशे वदः खच् (अष्टाध्यायी ३.२.३८ ) इति खच्प्रत्ययः ॥
छन्दः
उपेन्द्रवज्रा [११: जतजगग]
छन्दोविश्लेषणम्
| १ | २ | ३ | ४ | ५ | ६ | ७ | ८ | ९ | १० | ११ |
|---|
| म | त | ङ्ग | शा | पा | द | व | ले | प | मू | ला |
| द | वा | प्त | वा | न | स्मि | म | त | ङ्ग | ज | त्वम् |
| अ | वे | हि | ग | न्ध | र्व | प | ते | स्त | नू | जं |
| प्रि | यं | व | दं | मां | प्रि | य | द | र्श | न | स्य |
| ज | त | ज | ग | ग |