४.२२
मदोदग्राः ककुद्मन्तः सरितां कूलमुद्रुजाः ।
लीलाखेलमनुप्रापुर्महोक्षास्तस्य विक्रमम् ॥
सञ्जीविनीटीका (मल्लिनाथः) मदेति॥ मदोदग्रा मदोद्घाताः। ककुदेषामस्तीति ककुद्मन्तः। महाककुद इत्यर्थः। यवादित्वान्मकारस्य वत्वाभावः। सरितां कूलान्युद्रुजन्तीति कूलमुद्रुजाः। उदि कूले रुजिवहोः (अष्टाध्यायी ३.२.३१ ) इति खश्प्रत्ययः। अरुर्द्विषद्- (अष्टाध्यायी ६.३.६७ ) इत्यादिना मुमागमः। महन्त उक्षाणो महोक्षाः। अचतुर- (अष्टाध्यायी ५.४.७७ ) इत्यादिना निपातनादकारान्तः। लीलाखेलं विलाससुभगं तस्य रघोरुत्साहवतो वपुष्मतः परभञ्जकस्य विक्रमं शौर्यम्। अनुप्रापुरनुचक्रुः॥
छन्दः अनुष्टुप् [८]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८
म दो द ग्राःक कु द्म न्तः
सरि तां कूल मुद्रु जाः
ली ला खेलम नु प्रापु
र्म हो क्षा स्तस्य विक्र मम्
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.