१.७०
तया हीनं विधातर्मां कथं पश्यन्न दूयसे? ।
सिक्तं स्वयमिव स्नेहाद्वन्ध्यमाश्रमवृक्षकम् ॥
सञ्जीविनीटीका (मल्लिनाथः) तयेति॥ हे विधातः स्रष्टः! तया संतत्या हीनमनपत्यं माम्। स्नेहात् प्रेम्णा स्वयमेव सिक्तं जलसेकेन वर्धितं वन्ध्यमफलम्। वन्ध्योऽफलोऽवकेशी च इत्यमरः (अमरकोशः २.४.७ ) । आश्रमस्य वृक्षकं वृक्षपोतमिव। पश्यन् कथं न दूयसे न परितप्यसे? विधातः इत्यनेन समर्थोऽप्युपेक्षस इति गम्यते॥
छन्दः अनुष्टुप् [८]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८
त या ही नंवि धा त र्मां
क थं प श्यन्न दूय से
सि क्तंस्वयमि व स्ने हा
द्वन्ध्य माश्रम वृक्ष कम्
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.